"Köpekbalıkları vahşidir, katildir, zararlıdır." Bütün bu ön yargılara cevap veren bir film. Aslında ne kadar korkak ne kadar utangaç olduklarını gösteriyor. Filmi izledikten sonra dedim ki " Abi benimde evime adamın biri dalacak ben de öldürürüm ne bileyim hayır mı şer mi ! ". Hak verdim onlara. Onlar sadece evlerinde zarar görmeden ve zarar vermeden yaşamak istiyorlar. Film de verilen istatistikler de dünyada insanlara en az onların zarar verdiğini zaten gösteriyor. Ve onlar dünyanın dengesini, ekosistemi düzenliyor. Bizim yaşamamıza yardımcı oluyor. Yok olduklarında bizde yok olacağız. Onları sadece yüzgeçlerinden çorba yapmak için hunharca katlediyorlar. Yüzgeçlerini alıp onları canlı canlı denize geri atıyorlar. Can çekişmelerini izleyip cesetleriyle resim çekiliyorlar. Bu filmi izlerken sanki onların ağladıklarını içinizde hissediyorsunuz. Siz de onlarla ağlıyorsunuz. Onlar korunmalı, yaşam alanına saygı duyulmalı. Onları katledenler cezalandırılmalı. Rob Stewart'ın çabası o kadar takdire şayan ki izlerken "Helal şu adama ya helal." demekten kendimi alamadım. Adam onlara sarılıyor resmen.Onlar gelip kendini sevdiriyor . Onlara zarar vermedikten sonra hiçbir şey yapmadıklarını gösteriyor. Mutlaka izlenmesi gereken bir film. Ve unutmayın "Siz bu filmi seyrederken 15.000 den fazla köpekbalığı öldürüldü.".
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder